تعارض های زناشویی؛ نقش سبک های دفاعی و طرحواره‌های هیجانی

زمینه و هدف: یکی از مشکلات شایع در روابط زوجین، تعارض های زناشویی است که به دلیل اثرات مخرب آن مورد توجه مشاوران و درمانگران خانواده واقع شده است. این پژوهش با هدف بررسی نقش سبک های دفاعی و طرحواره های هیجانی در تعارض های زناشویی انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل والدین کودکانی بود که در سال 93-92 در مهد کودک های شهرستان اردبیل نگهداری می شدند. تعداد 240 والد (120 زوج) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های تعارض های زناشویی (ثنایی و براتی، 1375)، سبک های دفاعی (اندروز، شاین، و بون، 1993) و طرحواره های هیجانی (لیهی، 2002) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطه ی متغیرهای تعارض های زناشویی و سبک های دفاعی رشد یافته و رشد نیافته و طرحواره های هیجانی از نظر آماری معنی دار است. از بین متغیرها، تنها متغیر سبک دفاعی روان آزرده از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین، نتایج نشان داد که سبک دفاعی رشدنیافته بیشترین نقش را در افزایش تعارض های زناشویی داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، سبک های دفاعی و طرحواره های هیجانی با تعارض های زناشویی رابطه داشته و به طور معناداری آن را پیش بینی می کنند. بنابراین، برای کاهش تعارض های زناشویی بر ضرورت بررسی سبک های دفاعی و طرحواره های هیجانی ناکارآمد و ارائه ی راهکارهایی برای بهبود آن ها توصیه می گردد.